Kitap Adı : Semaver
Yazar Adı : Sait Faik Abasıyanık
Sayfa Sayısı:138
Yayınevi:Türkiye İşbankası Kültür Yayınları
Tür:Hikaye
Basım yılı : 2016
Arka Kapak Yazısı :
“Sait Faik, Burgaz çalılıklarından çekti bir kızılcık dalı kopardı, kalem gibi yonttu, ucunu yaşama batırdı ve yazmaya koyuldu.
Türk hikâyeciliği Ömer Seyfettin’den sonra Memduh Şevket Esendal, Fahri Celalettin gibi ustaların sürdürdüğü bir türdü. Sabahattin Ali, Refik Halit’in memleket hikâyeciliğine diyalektik bir görüş katmış ve bu yeniliği ile 1940’ların tek ismi olmuştu . Sait Faik ise onların yapmadığı bir şeyi yaptı. Bir konuyu deği l, yaşamın bir parçasını işliyordu. Bir tez savunmuyor, bir yaşantıyı yansıtıyordu. İnsan sevgisi dolu, doğa sevgisi dolu bir yüreği vardı. Neye baksa bu sevgi ile ısınıyor, ışıklanıyordu. Biz ancak o el attıktan sonradır ki, en önemsiz görünen insanların ve şeylerin zevkine eriştik.”
Haldun Taner, Ölürse Ten Ölür Canlar Ölesi Değil, 1983.
“Sait Faik, Burgaz çalılıklarından çekti bir kızılcık dalı kopardı, kalem gibi yonttu, ucunu yaşama batırdı ve yazmaya koyuldu.
Türk hikâyeciliği Ömer Seyfettin’den sonra Memduh Şevket Esendal, Fahri Celalettin gibi ustaların sürdürdüğü bir türdü. Sabahattin Ali, Refik Halit’in memleket hikâyeciliğine diyalektik bir görüş katmış ve bu yeniliği ile 1940’ların tek ismi olmuştu . Sait Faik ise onların yapmadığı bir şeyi yaptı. Bir konuyu deği l, yaşamın bir parçasını işliyordu. Bir tez savunmuyor, bir yaşantıyı yansıtıyordu. İnsan sevgisi dolu, doğa sevgisi dolu bir yüreği vardı. Neye baksa bu sevgi ile ısınıyor, ışıklanıyordu. Biz ancak o el attıktan sonradır ki, en önemsiz görünen insanların ve şeylerin zevkine eriştik.
Kitaba Dair Yorumum:
“Ali , semaveri ; içinde ne ıstırap , ne grev , ne de kaza olan bir fabrikaya benzetirdi.Ondan yalnız koku , buhar ve sabahın saadeti elde edilirdi.”
Semaver , Sait Faik Abasıyanık tarafından kaleme alınmış yaklaşık 20 kısa öyküden oluşan 130 sayfalık bir kitap.
Her hikayede aynı kişisiniz aslında ,Sait Faik Abasıyanık’sınız.Onun haricindeyse hep değişiyor olaylar , karakterler , yerler ve zamanlar ve tüm bunlar sizin bir hikayede tutunup kalmanıza engel alıyor;bir yaprak gibi sürükleniyorsunuz. Kitaba adını veren ve kitapta ilk hikaye olarak yer verilen Semaver öyküsünün konusundan bahsedeyim sizlere: Ali ve annesi kendi halinde geçinip giden,mutlu olmak için içlerinden birinin gülmesinin yeterli olacağı bir ailedir.
Ali bir tekstil fabrikasında işe girmiş ve anacığı da buna çok sevinmiştir.Her sabah yavrusuna semaverde çay yapmaktadır.Muhtemelen çok uzun bir devam bekliyorsunuz ancak hayır,Ali’nin annesinin ölmesiyle birlikte Ali artık her semaver gördüğünde bu ölüm aklına gelmiştir.Ve bir başka hikaye... Kitapta sevmediğim iki şeyden biri buydu:Hikayeler ben bağlandığım anda başka bir hikayenin başlangıcıyla son buluyordu.
Sevmediğim diğer bir şey ise:Kitapta anlamanı bilmediğim birçok kelime yer alıyordu,tam cümleye yoğunlaştığım sırada bir kelime karşıma çıkıyor ve kelimenin üst köşesinde * işareti yer alıyordu ve gözlerimi sayfanın altına bakarken buluyordum.Tüm bunlar olurken artık cümlenin bende bir önemi kalmıyordu .
Sevdiklerim ise kitabın geneliydi,kitapta öyle güzel cümleler yer alıyordu ki postitlerimi cebimde gezdirmeye başlamıştım artık..Kimi hikaye ben de başka düşünceler başka bakış açıları uyandırdı. Hikayelerden en sevdiğim ise : “ Ve Ölü” hikayesiydi.
Kitabı yorumlamak elbetteki bana düşmezdi , kitabın bende uyandırdığı düşünceleri yorumladım , yorumlamaya çalıştım kendimce.Sait Faik ile hep bir sınav vesileyleyse karşılaştık,konuştuk , anlaştık.Umuyorum ki bu kitaptan sonra böyle olmayacak, sınav nedeniyle olmadan da o madamların açtığı kafelerin birinde oturup çaylarımızı yudumlayacağız.
Puanım:3/5
Her hikayede aynı kişisiniz aslında ,Sait Faik Abasıyanık’sınız.Onun haricindeyse hep değişiyor olaylar , karakterler , yerler ve zamanlar ve tüm bunlar sizin bir hikayede tutunup kalmanıza engel alıyor;bir yaprak gibi sürükleniyorsunuz. Kitaba adını veren ve kitapta ilk hikaye olarak yer verilen Semaver öyküsünün konusundan bahsedeyim sizlere: Ali ve annesi kendi halinde geçinip giden,mutlu olmak için içlerinden birinin gülmesinin yeterli olacağı bir ailedir.
Ali bir tekstil fabrikasında işe girmiş ve anacığı da buna çok sevinmiştir.Her sabah yavrusuna semaverde çay yapmaktadır.Muhtemelen çok uzun bir devam bekliyorsunuz ancak hayır,Ali’nin annesinin ölmesiyle birlikte Ali artık her semaver gördüğünde bu ölüm aklına gelmiştir.Ve bir başka hikaye... Kitapta sevmediğim iki şeyden biri buydu:Hikayeler ben bağlandığım anda başka bir hikayenin başlangıcıyla son buluyordu.
Sevmediğim diğer bir şey ise:Kitapta anlamanı bilmediğim birçok kelime yer alıyordu,tam cümleye yoğunlaştığım sırada bir kelime karşıma çıkıyor ve kelimenin üst köşesinde * işareti yer alıyordu ve gözlerimi sayfanın altına bakarken buluyordum.Tüm bunlar olurken artık cümlenin bende bir önemi kalmıyordu .
Sevdiklerim ise kitabın geneliydi,kitapta öyle güzel cümleler yer alıyordu ki postitlerimi cebimde gezdirmeye başlamıştım artık..Kimi hikaye ben de başka düşünceler başka bakış açıları uyandırdı. Hikayelerden en sevdiğim ise : “ Ve Ölü” hikayesiydi.
Kitabı yorumlamak elbetteki bana düşmezdi , kitabın bende uyandırdığı düşünceleri yorumladım , yorumlamaya çalıştım kendimce.Sait Faik ile hep bir sınav vesileyleyse karşılaştık,konuştuk , anlaştık.Umuyorum ki bu kitaptan sonra böyle olmayacak, sınav nedeniyle olmadan da o madamların açtığı kafelerin birinde oturup çaylarımızı yudumlayacağız.
Puanım:3/5
Yorumlar
Yorum Gönder