Sevgi;göğsünüze usul usul, ritmik hareketlerle çarpan yüreğinizi var eden bir histir sadece.Ancak bu his ; nefret,hırs,acı,üzüntü gibi bir his değil.Her an yanınızda olan;bir canlıya elinizi yaklaştırdığınızda elinizi kaplayan;güldüğünüzde yüzünüzü,sevdiğinizde sevdiğinizi var eden müthiş bir histir.Histen de öte sizdir.
"Hayır
Ben bir hiç değilim
Sevildim ben"
Bu romanda da Halid ve Şehrazad'ın öyküsünü değil,sevginin öyküsünü okuyacaksınız.Bu sevginin vücutta intikam duygusu halinde belirip aşka dönüşünü,korkuya meydan okuyuşunu,en çok da vazgeçilmez oluşunu okuyacaksınız.
Kitabı sınavlarımın bitmesinin hemen ardından alışım,yağmur duasına çıkmış köylülerin yağmur gördüğündeki sevincine sahip olmamı sağladı.
O kadar sürükleyici ve bir o kadar da heyecan vericiydi ki,uzun süredir böyle bir kitap okumadığımı fark ettim.Aynı zamanda kitabın Binbir Gece Masalları ile olan benzerliği, aklıma bacaklarımın uzanamadığı koca yatağımı,ablama okuması için ellerimi çeneme götürüp yaptığım ısrarları getirdi.Belki de bu yüzden,kitabın verdiği geçmiş hissinden kitabı beğendim.
Umarım bir arada ikinci kitabın verdiği geçmiş hissini duyabilirim.
Kitabın konusuna değineyim,sevginin öyküsünü sizlere tanıtayım isterseniz birkaç şey söyleyebilirim.
Halid can alan bir Halifedir.Ancak bu canların nedenini kimse bilmemektedir.Alınan canlar Halid'in evlendiği kadınlardır.Ve Şehrazad da Halid ile evlenir,hem de kendi isteğiyle,bunun nedeni mi?İnsanın gözünü kör eden,"intikam"duygusudur.
Ve sonra hiçbir şey beklenildiği gibi,istenildiği gibi olmaz.Ve kitap bir anda duraklatır sizi.Kafanıza onlarca soru üşüşmesine neden olur bu öykü:"Aşk mı daha güçlü intikam duygusu mu?Her neden doğurduğu sonuçlara rağmen kabul edilebilir mi?Acı unutulur mu?Affediş bir son mudur bir başlangıç mı?"
Korkmayın tüm bu soruların cevabını kitapta bulabileceksiniz,tek yapmanız gereken sevginin öyküsünü aralamak ve kulağınıza fısıldadığı melodinin notalarında dolanmak.
"Bir zamanlar bin arzum vardı,ama seni bilme arzumda,Hepsi eridi gitti.
"''Baba? Her şey yolunda mı?"
''Özür dilerim canım, yolunda, evet. Artık gidebiliriz,'' diye mırıldandı Cihandar.
''Sadece... tüm kapıların kilitlendiğinden emin olmam gerekiyordu.''
''O ne?''
''Ha, bir şey değil. Sadece sevdiğim bir kitap.'' Konuyu geçiştirircesine elini salladı.
''Bütün yolu bir kitap için mi geldik baba?''
''Sadece bir tanesi için çocuğum. Sadece bir kitap.''
''Özel olmalı.''
''Tüm kitaplar özeldir, canım.''
''Ha, bir şey değil. Sadece sevdiğim bir kitap.'' Konuyu geçiştirircesine elini salladı.
''Bütün yolu bir kitap için mi geldik baba?''
''Sadece bir tanesi için çocuğum. Sadece bir kitap.''
''Özel olmalı.''
''Tüm kitaplar özeldir, canım.''
"Çocukken annem bana, hikâyenin hâlâ bitmediğini bilmenin, hayattaki en iyi şeylerden biri olduğunu söylerdi."
-Aysima-
Yorumlar
Yorum Gönder